O IMPERIO NAPOLEÓNICO

Napoleón I Bonaparte foi un militar e gobernante francés, xeneral republicano durante a Revolución e o Directorio, artífice do golpe de Estado do 18 de Brumario que o convertiu no Primeiro Cónsul da República do 11 de novembro de 1799; cónsul vitalicio dende o 2 de agosto de 1802, o 18 de maio de 1804 foi proclamado Emperador dos Franceses e coroado o 2 de decembro.

Foi proclamado Rey de Italia o 18 de marzo do 1805 e coroado o 26 de maio, ostentou ambos títulos ata o 11 de abril do 1814, e novamente, dende o 20 de marzo ata o 22 de xuño de 1815.

Durante un período de pouco máis dunha década adquiriu o control de case toda Europa Occidental e Central mediante conquistas ou alianzas e sólo foi, tras a súa derrota na Batalla das Nacións en outubro de 1813, que se viu obligado a abdicar uns meses máis tarde.

Voltou a Francia no período coñecido como os Cen Días e foi decisivamente derrotado na Batalla de Waterloo o 18 de xuño do 1815, sendo desterrado por parte dos ingleses á illa de Santa Elena, donde faleceu.

Napoleón é considerado como un dos maiores xenios militares da Historia, comandando campañas bélicas moi exitosas, aunque con derrotas igualmente estrepitosas. As súas agresivas guerras de conquista convertíronse nas maiores guerras coñecidas ata ese momento en Europa, involucrando un número de soldados xamais vistos nos exércitos de entonces.

Ademáis destas proezas bélicas, Napoleón tamén é coñecido polo establecemento do Código Napoleónico,e é considerado por algúns como un "monarca iluminado" debido ó seu extraordinario talento e á súa capacidade de traballo. Outros, sin embargo, considérano un ditador tirano cuxas guerras causaron a morte de millóns de persoas, tamén é considerado un dos personaxes máis megalómanos e nefastos de todos os tempos.

Actualmente é considerado como un personaxe clave que marcou o inicio so siglo XIX e a posterior evolución da Europa contemporánea.

Asinado: Nazareth

Thomas Jefferson

Thomas Jefferson, nado en Shadwell (Virginia) o 13 de abril de 1743 e finado en Charlottesville (Virginia) o 4 de xullo de 1826, foi o segundo vicepresidente e o terceiro presidente dos Estados Unidos.

Foi embaixador en Francia de 1785 a 1789. Secretario de Estado (ministro de Exteriores) de Washington de 1790 a 1793, cargo do que dimiteu polas súas desavenencias con Alexander Hamilton.

De 1797 a 1800 ocupou a vicepresidencia baixo o federalista John Adams. As eleccións dese ano (1800) produciron unha rotunda vitoria para o Partido Republicano. O Congreso elixiuno terceiro presidente dos EUA (1801-1804), cargo para o que foi reelixido (1805-1809).

Durante o seu mandato adquiriulles a Luisiana ós franceses. Os demócratas actuais considérano o creador da súa ideoloxía (liberal).

Asinado:Alba e Sandra

David de Miguel Anxo

É unha escultura de mármore branco de 517 cm. Realizada por: Miguel de Buonaroti entre 1501 e 1504. A escultura representa ó rei David no momento previo a enfrentarse a Goliat, foi acollida como símbolo da República de Florencia.

É unha das obras maestras do Renacemento según a maioría dos historiadores. Tamén é das máis famosas do mundo.

Encóntrase na galería da Academia de Florencia.

Asinado: Luis Tella

A Revolucón Francesa

A decisión do rei de facer pagar impostos á nobreza para evitar a bancarrota do Estado obrigou a que o rei convocara os Estados Xerais, asemblea de orixe medieval que non se xuntaba desde séculos atrás, co fin de anunciar o aumento dos impostos, para facer fronte a aquelas dificuldades financeiras que acabaríar por desencadear a Revolución.

Era a oportunidade que estaba a agardar a burguesía, tamén representada nos Estados Xerais como terceiro estado. Axiña se axuntaron estes os burgueses de París e provocaron unha serie de grandes manifestacións populares, a máis importante foi a que rematou no asalto á Bastilla o 14 de xullo de 1789, que asustaron ao rei e obrigraron a ceder aos seus desexos.

Os Estados Xerais convertéronse na Asemblea Constituínte, xa controlada pola burguesía, que suprimiu os privilexios da nobreza, deu fin ao absolutismo e instaurou a monarquía constitucional; decretou que o poder residía no pobo e proclamou as liberdades políticas, o cal deu orixe á aparición dos partidos políticos, os máis importantes foron os xirondinos, representantes dos intereses da alta burguesía que consideraba que a revolución triunfara e non debía seguir adiante e os xacobinos, representantes da clase media que aspiraban a seguir cunha revolución que destituíra ao rei e proclamara unha república.

Ademais, destas dúas forzas xurdiron organizacións populares que agrupaban cidadáns de ideoloxía e condición social semellante, os xacobinos foron os máis importantes, formado por membros do partido xacobino, os cordeliers promoveron numerosas manifestacións populares.

Luís XVI cada volta estaba nunha situación máis incómoda xa que non aceptaba a perda do seu poder e o desprazamento da nobreza, en xuño de 1791 fuxiu de París en secreto pero antes de poder cruzar a fronteira descrubrírono e foi enviado de volta a París. En abril de 1792 Francia entraba en guerra con

Austria e moi pronto extendeuse a toda Europa, cando se tivo coñecemento dunhas cartas do rei chamando os austríacos a marchar sobre a capital francesa o rei foi encarcerado, xulgado por traizón e condenado a morte na guillotina ao tempo que se proclamaba a República.

Esta situación favoreceu o triunfo dos xacobinos dirixidos por Maximilien de Robespierre que acabou por establecer unha ditadura mediante a aplicación sistemática do terror mediante o

Tribunal de Salvación Pública que enviou a milleiros de franceses sospeitosos de opoñerse á República á guillotina.

O réxime de Robespierre tivo éxito en rexeitar a invasión estranxeira e en imposibilitar calquera intento de restauración monárquica pero un sector ata entón colaborador de Robespierre comezou a afastarse alarmado polo aumento do protagonismo das masas en París.

En 1794 un golpe de Estado supuxo a fin do goberno dos xacobinos, establecéndose un Directorio controlado pola alta burguesía o que non impediu que o resto de Europa seguise vendo Francia como un perigo que pretendía extender os ideais revolucionarios polo continent,e polo que o enfrontamento armado continuou pero a partir de 1796.

Foi Francia a que tomou a iniciativa contratacando e ocupando varios estados europeos, nos cales estableceu repúblicas ao estilo francés, neste cambio estratéxico foi fundamental a figura dun xeneral novo, Napoleón Bonaparte, que se converteu nunha das figuras máis populares de Francia e, en novembro de 1799, ante o rumor que afirmaba que os xacobinos estaban preparando un golpe de estado, acudiu coas súas tropas a París co pretexto de establecer a orde e tomou o poder, acabando co Directorio e establecendo un goberno persoal que culminou en 1804 ao proclamarse emperador.

Asinado: Alba Carrín e Cristina Fernández

LUIS XVI

Luís XVI de Borbón, nacido en 1754 en Versalles e executado en 1793 en París, foi rei de Francia entre 1774 e 1791 e despois rei dos franceses 1791-1792.

Cando subíu ao trono, as finanzas reais non se encontraban nunha situación favorable, e así permaneceron até a chegada da Revolución Francesa. Reconvocou o Parlamento , mais este voltou a facerlle oposición. O rei tibo que abandonar os seus ministros reformistas, substituíndoos por Necker.

Non é capaz de evitar a Revolución, apoiando as reformas económicas e sociais propostas por Turgot e Necker, nin tornarse líder popular, por non comprender as aspiracións do pobo.

A política exterior feita por Vergennes e o Tratado de Versalles restauraron o prestixio de Francia. Mais, no interior do país, a oposición creceu; Calonne seguido de Loménie de Brienne, tentou en van resolver a crise financeira. Convocou a alta aristocracia na Asemblea dos Notables (1787) e nada conseguiu. Luís XVI tivo que chamar de volta a Necker (1788) e prometer a convocación dos Estados Xerais, que estaban á marxe do goberno desde había 175 anos. Os Estados Xerais, que se reuniron en Versalles en 1789, son a reunión dos tres estamentos da sociedade desde a Idade Media: o nobre que loita (1º estado), o clero que reza (2º estado) e o campesiñado que traballa (3° estado). Estes feitos marcaron o início da Revolución.

Os deputados do Terceiro Estado constituíron a Asemblea Nacional e despois Asemblea Constituínte. A familia real foi levada à forza de Versalles para París (1789) e a súa tentativa de fuxir do país foi frustrada en Varennes, cando foi feita prisioneira da Comuna insurrecional(10 de agosto). A monarquía foi abolida o 21 de setembro de 1792. Luís XVI, desmoralizado pola súa fallida tentativa de fuga e polas súas negociacións co estranxeiro, perdeu completamente a popularidade. Encerrado no Templo e acusado de traición, foi xulgado pola Convención e condenado a morte, sendo guillotinado o 21 de xaneiro de 1793. A raíña consorte María Antonieta foi executada seis meses despois. A súa morte provocou a unión dos soberanos europeos contra a Francia revolucionaria.

Asinado: Cris Fernández e Alba Carrín

Motín do té

O martes 16 de decembro de 1773 tivo lugar en Boston o chamado "Motín do Té", no que se lanzou ó mar o cargamento de té de tres buques británicos. Este acontecemento foi levado a cabo por uns colonos, como protesta á implantación dos impostos sobre o té, que se fixeron pasar por Peles Roxas. Esto foi considerado como un precedente da Guerra da Independencia dos Estados Unidos.

Este acto trouxo críticas de funcionarios tanto da colonia como británicos. A rectificación inglesa case inmediata non evitou a chamada "Masacre de Boston" , donde se boicotearon os produtos procedentes de Inglaterra. O goberno inglés cerrou o porto de Boston en 1774 como represalia e declarou o estado de excepción, instaurando outras leis coñecidas como Intolerable Acts.

Co tempo o Motín do Té demostrou ser unha das varias causas da Guerra da Independencia de Estados Unidos.

O Motín do Té é coñecido mundialmente e tivo influencias noutras revelións.

Asinado: Sandra, Luis e Nazareth.

A conquista do Oeste e as guerras indias

Guerras indias é o nome utilizado normalmente nos EEUU de América para referirse ó conxunto de conflictos e guerras menores entre dito país e os distintos pobos amerindios.
Estas guerras que se estenden dende tempos coloniais ata a Masacre de Wounded Knee e o establecemento definitivo da fronteira de EEUU en 1890, polo xeral resolvéronse coa conquista dos pobos amerindios e a súa asimilación cultural. Según unha estimación de 1894 feira pola Oficina do Censo dos Estados Unidos, calcúlase que os máis de 40 anos en total de querras transcurridas entre 1775 e 1890 supuxeron a morte de 45.000 indios defensores dos seus territorios ancestrais e 19.000 blancos invasores. A estimación influe mulleres e nenos en ambos bandos, xa que era habitual a morte de xente que non combatia nas masacres fronteirizas que representaron un claro exemplo histórico de limpeza étnica.
Os indios americanos foron un conxunto de distintas culturas cas súas propias historias. Ó largo de distintas guerras indias, non formaron un sólo bando nin o unificaron para loitar polas mesmas causas. Ó vivir en sociedades organizadas de diversa maneira, os indios americanos normalmente tomaban as súas decisións sobre a guerra e a paz a nivel local, inda que ás veces podíanse pelear como parte de alianzas formalizadas ou en confederacións temporais inspiradas por líderes carismáticos.

Asinado: Nazareth Díaz Salgado

La Gioconda

O cadro La Gioconda, conocido tamén como La Mona Lisa, La Monna Lisa, L´ Jocon ou Madonna Elisa, é unha obra pictórica de Leonardo da Vinci. Dende o siglo XVI é propiedade do Estado Francés, e exibese no Museo del Louvre de París.
O seu nome oficial es Gioconda (que, traducido do italiano o castelán é alegre), en honor a tesis máis aceptada acerca da identidade da modelo, apollada no feito de que era a muller de Francesco Bartolomeo do Giocondo e que o seu nome era Lisa Gherardini.
É un óleo sobre tabla de álamo de 77 x 53 cm, pintado entre 1503 y 1506, e retocado varias veces polo autor. A técnica usada fue el sfumato, procedemento moi característico de Leonardo. O cadro está protexido por múltiples sistemas de seguridade e ambientado para a súa preservación óptima. É revisado constantemente para verificar e previr o seu deterioro.
Ademáis, usaronse ferramientas tecnolóxicas para a investigación de enigmas que rodean a obra. Por medio de estudios históricos determinadoron que a modelo podía ser unha veciña de Leonardo, que podían coñecerse os seus descendentes e que a modelo podía estar embarazada. Pese a todalas suposicións, as respostas en firme ós varios interrogantes en torno a obra de arte resultan francamente insuficientes, o cual xenera máis curiosidade entre os admiradores do cuadro.
A fama desta pintura non se basa únicamente na técnica utilizada ou na súa beleza, se non que nos misterios e enigmas que a rodean. Ademáis, o robo que sufriu en 1911 , as reproducións realizadas, os enigmas como a identidade da modelo o secreto da súa sonrisa, as múltiples obras do arte que se inspiraron no cadro e as parodias existentes contribuiron a converter a La Gioconda no cadro máis famoso do mundo, visitado por millons de persoas anualmente.

Asinado:Alba Carrín Méndez

Dinastía dos Habsburgo ou casa de Austria

A casa dos Austrias é o nome co que se coñece a dinastía dos Habsburgo que reinou o Imperio Español durante os séculos XVI e XVII.

O emperador Carlos V de Alemania e I de España, primeiro rei da casa dos Austrias, consigue un grande territorio que se extendía dende Filipinas ata México e dende os Países Baixos ata o estreito de Magalláns. Ademais da expansión ultramarina este territorio foi resultado da xuntanza de catro casas europeas, as de Borgoña, Austria, Aragón e Castela, que se coñeceu como Imperio Español, sobre todo a partir da división da herdanza de Carlos V entre o seu irmán Fernando I de Habsburgo e o seu fillo Filipe II.

Durante esta época foi a maior potencia de Europa. Máis tarde, e co reinado dos chamados Austrias Menores (Filipe III, Filipe IV e Carlos II), coincidentes co mellor do Século de Ouro, das artes e das letras, perden a hexemonía europea e caen nunha profunda crise económica e social.

Despois da morte de Carlos II, no ano 1700, déixalle o trono a Filipe de Anjou, no canto de deixarllo ó seu parente o arquiduque Carlos, polo que se comeza a chamada Guerra de Sucesión.

Finalmente fírmase a paz de Uttrech e Rassat e que da ó mando do Imperio Español Filipe de Anjou, primeiro monarca da dinastía dos Borbóns.

Asinado: Sandra Fernández e Cristina Fernández

Napoleón cruzando os Alpes

Napoleón cruzando os Alpes, tamén coñecido como Napoleón no paso de San Bernardo, Bonaparte cruzando os Alpes, Retrato ecuestre de Bonaparte no monte Saint-Bernard é o título de cinco versións dun retrato ecuestre pintado ao óleo sobre lenzo de Napoleón Bonaparte pintados polo artista francés Jacques-Louis David entre 1801 e 1805. Inicialmente encargados polo embaixador español en Francia, a composición mostra unha versión fortemente idealizada do auténtico cruce dos Alpes por Napoleón e o seu exército en 1800.

O orixinal permaneceu en Madrid hasta 1812, cando a colleu José Bonaparte despois de abdicar como Rei de España. Levouno consigo cando marchou ao exilio aos Estados Unidos, e colgouna na súa finca de "Point Breeze" cerca de Bordentown, New Jersey. A pintura foi pasando dun descendente a outro hasta 1949, cando a súa gran sobriña, Eugenie Bonaparte, levouno ao museo do Castelo de Malmaison.

A versión creada para Castelo de Saint-Cloud de 1801 foi levada en 1814 por soldados prusianos baixo o mando de von Blücher quen se ofreceu ao Rei de Prusia. Actualmente encóntrase no Pazo de Charlottenburgo en Berlín.

A composición está baseada en formas xeométricas simples. O suxeito principal encaixa nun círculo delimitado polo rabo do cabalo o borde da capa. O pomo da espada está no centro deste círculo. Napoleón e o seu cabalo fan a forma dunha Z, dotando de dinamismo á escena, e ás diagonais das montañas e as nubes opóñense entre sí, reforzando a impresión de movemento. A pesar dos aspectos dinámicos da composición, a escena aparece estática, debido principalmente á iluminación coa que David iluminou ó seu suxeito dándolle á pintura o aspecto dun baixorreleve.

As cinco versións do cadro son máis ou menos do mesmo tamaño. Bonaparte aparece montado con un uniforme de xeneral en xefe, lucindo un bicornio con ribetes de ouro, e armado cun sable de estilo mameluco. Está envolto nos plegues de unha gran capa que ondea o vento. A súa cabeza está volta hacia o espectador, e fai un xesto coa súa man dereita hacia algo que está diante de él. A súa man esquerda suxeita as rendas do seu cabalo de combate. O cabalo está alzado sobre as súas patas traseiras, as súas crins e o rabo batendo sobre o seu corpo polo mesmo vento que infla a capa de Napoleón.

Asinado :Cristina Fernández

Eros e Psique de Antonio Cánova

Clasificación
É unha obra de Antonio Cánova.
Entre as súas obras de tema mitolóxico destaca a que representa un momento culminante da lenda de Eros e Psique.
Según esta lenda Psique era unha moza de extraordinaria beleza da cal se namorou Eros. A curiosidade da rapaza fixo que abrira o cántaro que lle dera Proserpina para que llo levara a Venus, que conteña o segredo da beleza.
Ó abrir o cántaro, unha nube envolveuna e caeu nun sono profundo do que non despertou ata que a bicou Eros.
Comentario
Na escultura de Cánova vese unha extraordinaria perfección no tratamento dos corpos. Estes adoptan posturas forzadas e forman un conxunto de diagonais(definida polas ás de Eros, pola súa perna dereita e o corpo de Psique) que teñen o seu centro no espacio que hai entre as bocas dos personxes.
A postura na que se atopan os corpos e o acercamento dos rostros destaca o carácter apaixonado dunha escea na que se representa o amor.

Asinado: Sandra Fernández

Luis XIV, un exemplo de monarca absoluto

Luis XIV de Francia (Saint-Germain en Laye, Francia, 5 de setembro de1638- Versalles, Francia, 1 de setembro de 1715) foi rei de Francia e de Navarra desde o 14 de maio de 1643 ata a súa morte, con casi 77 anos de idade e 72 de reinado, co príncipe de Andorra (1643-1715) como Luis II.

Coñecido como o Rei do Sol ou Luis o Grande, foi o primoxénito e sucesor de Luis XIII e de Ana de Austria (filla do rei Felipe III de España). Luis XIV incrementou o poder e a influencia francesa en Europa, combatindo en tres grandes guerras: a Guerra de Holanda, a Guerra dos Nove Anos e a Guerra da Sucesión Española. Baixo o seu mandato, Francia non sólo conseguiu o poder político e militar, senón que tamén o dominio cultural. Estes logros culturais contribuiron ó prestixio de Francia, o seu pobo, a súa lingua e o seu rei. Luis XIV, un dos máis destacados reis da historia francesa, conseguiu crear un réxime absolutista e centralizado, ata o punto no que o seu reino do é considerado o prototipo da monarquía absoluta, unha forma de goberno na que o monarca ten todos os poderes (executivo, lexislativo e xudicial). Este poder do monarca considérase que proviña de Deus. Desenrólase no século XVIII a partir das monarquías autoritarias.

A frase " O Estado son eu" atribúeselle frecuentemente, aunque está considerada polos historiadores como unha imprecisión histórica ( si se fai caso das fechas, Luis tiña 5 anos cando o dixo), xa que é máis provable que dita frase fora forxada polos seus enimigos políticos para resaltar a división estereotipada do absolutismo político que Luis presentaba. Na contraposición a esa cita apócrifa, Luis XIV dixo antes de morrer : "Voume, pero o Estado sempre permanecerá".