jueves, 1 de julio de 2010

O muro de Berlín


O muro de Berlín, tamén coñecido como "muro de vergonza", foi construido no 1961 durante a Guerra Fría, guerra que dividira a Europa en dous bloques, bloque oriental ou comunista e bloque occidental ou capitalista.

Este muro foi construido polos mandos do bloque oriental, é dicir os aliados da URSS, que dividiron á Berlín en dúas zonas, a capitalista ( occidental) e a comunista ( oriental).

O muro tiña unha lonxitude maior a 120 km e tiña unha altura de uns 3,6 m. Estaba construido con formigón armado e estaba protexido por unha valla metálica, trincheiras para impedir o paso de automóbiles, unha cerca de arames de púas e máis de 300 torres de vixiancia.

Durante o tempo que estivo construido foron moitas as fugas contabilizadas nas que algúns faleceron mentras que outros lograban escapar exitosamente.

A maioría destas fugas foron de persoas do lado comunista do muro ao capitalista.

O muro de Berlín caeu a noite do xoves 9 de Novembro de 1989 ó 10 de Novembro, 28 anos máis tarde da súa construción.



Asdo.: Sandra Fernández Fernández
Información sacada de: Google.

martes, 15 de junio de 2010

Auxe de réximes totalitarios (nazismo e fascismo)

O auxe os réximes totalitarios en Europa remóntase aos momentos posteriores á crise dos anos 30. Para explicalo temos que retroceder ata os felices anos 20, unha época de prosperidade económica que tivo maior incidencia en EEUU. Nesta época desenvolveuse moito a industria, debido á aparición de novos sistemas de produción en cadea e incrementouse o consumo, grazas á publicidade e ás facilidades de compra.

Durante os anos 20 houbo excesas ofertas polo que se corría o risco de superprodución. Tras estes felices anos 20, prodúcese a quebra da bolsa de New York (1929), coñecido como o "crac bolsista".

Este crac foi debido á superprodución, en EEUU, donde a xente n podía comprar eses produtos. Como a poboación non podía comprar e a industria xa non daba beneficios, a xente botouse a especular en bolsa.

A especulación bolsista consiste na compra de accións a baixo prezo e a venta destas a un maior precio. Esta acto leva a unha crise que máis tarde se solucionaría coa New-Deal, nova política económica que propoñía unha intervención do Estado para solucionar a crise e que foi ideada por Roosevelt.

A crise facvoreceu o desprestixo da democracia polo que se dá un auxe dos réximes totalitarios en Europa (nazismo e fascismo).

O fascismo é un movemento totalitario antidemocrático, antisocialista e anticapitalista que xorde nun momento de crise en Italia. Trátase dunha dictadura con Mussolini, que prohibiu os sindicatos, os partidos políticos e impuxo unha política autárquica.

O termo fascismo procede dos fascios italianos de combate, tamén coñecidos como "camisas egras", unha organización política paramilitar fundada en 1919. Mussolini conseguiu o poder a través da "marcha de Roma" cos seus camisas negras, logrando así que o rei Víctor Manuel III lle encargara a formación dun novo goberno polo que Mussolini implanta unha dictadura fascista.

O nazismo, en cambio, xorde en Alemania a partir do Partido Nacional Socialista Alemán, fundado en 1920 por Adolf Hitler.

Hitler accedeu ao poder mediante as eleccións de 1933 por maioría absoluta. Unha vez que este accede ao poder pon fin á República de Weimer e proclama o III Reich alemán, cunha dictadura e unha política militarista e agresiva, que será unha das causas que leve á Segunda Guerra Mundial.

O nazismo é un goberno con Hitler, é un movemento totalitario, que crea unha policía secreta destinada a eliminar e controlar á oposición, limita tamén a liberdade e créase un clima de violencia.

Hitler e o pobo alemán sentíanse humillados polo Tratado de Versalles, sentimento que tamén influira no auxe dos réximes totalitarios.

Tanto o fascismo como o nazismo decaen durante a Segunda Guerra Mundial coa penetración dos aliados (Francia, Inglaterra , EEUU e a URSS) nos países totalitarios.


Asdo.: Sandra Fernández
Información sacada de: libro de historia 4º ESO e Google.

O GUERNICA


Esta obra é de Pablo Picasso, un dos autores destacados do cubismo xunto con Bracque e Juan Gris, está pintado no ano 1937 e o seu estilo é o cubismo.
O guernica está pintado en blanco e negro, con diferentes tipos de grises e ata cuns tons azuis que apenas se aprecian. Din que a cor deste cadro débese a que Picasso se deu conta dun bombardeo que fixeron os alemáns ó pobo vasco de Guernica (o cal lle da nome ó cadro) a través dos periódicos. Outra explicación é que o pintor quixo transmitir a angustia e a pena representando este ataque como unha obra teatral.
O cadro consta de oito figuras que cambiaron mentras eran pintadas. Pódese decir que aínda que o Guernica pareza un cadro desordenado Pablo Picasso estudou moito a posición e a forma dos diferentes componentes.
O lenzo está formado por unha pirámide central coronado pola bombilla (da que se pode facer unha comparación cunha bomba) a pirámide imaxinaria tamén inclúe o corpo do cabalo, a muller espida da dereita e o corpo do combatente morto á esquerda. Ós lados da pirámide hai unha muller cos brazos erguidos, é un símbolo claro do terror. Na dereita podemos ver o touro, símbolo de España ou tamén de loita e forza e por último unha nai que ten o seu fillo no colo e un paxaro.
Do guernica crése que é unha clara crítica á política franquista, xa que reprensenta un dos tantos combates que houbo.
Actualmente o Guernica pódese ver no Museo Nacional de Arte Reina Sofía.


Feito por: Cris Fernández e Alba Carrín


Información sacada do libro de sociais de 4º ESO

O IMPERIALISMO


O imperialismo é unha nova espansión colonial iniciada en 1870 polas grandes potencias mundiais.
As principais causas deste movemento foron principalmente de catro tipos: políticas e estratégicas, demográficas, económicas e ideológicas.
En canto as políticas e estratégicas basáronse na posesión de colonias que se converteron nun criterio para medir a grandeza dos países. A iso uníronse razóns estratéxicas, como o control dunha ruta comercial, a proteción dun territorio ou evitar a anexión por países rivais.
Se falamos das demográficas podemos decir que as colonias proporcionaban territorios para enviar os excedentes demográficos nacionais e minguar as tensións sociais internas.
As económicas estiveron producidas polo aumento da produción da Segunda Revolución Industrial ,xa que esta provocou a necesidade de buscar materias primas para a indrustria e novos mercados sen barreiras aduaneiras, onde colocar os productos industriais. Ademais, o desenvolvemento do capitalismo requería novos espazos donde invertir o capital.
Con respectos ás ideolóxicas foron levadas a cabo por certas correntes ideolóxicas que manipularon as ideas de Darwin (pensaba que o home descendia dos monos) aplicáronas á sociedade e utilizáronas interesadamente para proclamar a superioridade da raza blanca e a súa misión de “civilizar” o resto do mundo.
O s imperialistas colonizaron territorios, este feito tivo consecuencias como por exemplo no territorio político, os gobernantes locais foron eliminados ou sometidos a control extranxeiro. Ademais, o trazado arbitrario das fronteiras polos colonizadores orixinou conflictos étnicos, ó separar ou unir nun mesmo territorio pobos rivais.
No terreo demográfico a mortalidade retrocedeu grazas ós progresos médicos e hixiénicos
No terreo económico, as potencias colonizadoras obrigaron ós indíxenas a traballar ao seu beneficio.
En canto ao terreo social podo decir que se impuxo unha nova sociedade marcada por un forte contraste entre os extranxeiros, que controlaban o goberno e a riqueza e habitaba luxosos barrios, e a poboación indíxena, obrigada a traballar e confinada en barrios a parte, ou en reservas.
No terreo cultural, as linguas, as crenzas e culturas indíxenas foron desprazadas polas extranxeiras e desapareceron ou entraron en crise.
Para os pobos colonizadores, o colonialismo proporcionou superioridade mundial, poder político, riquezas, estímulo para a industrialización e coñecemento directo doutras civilizacións.
Pola contra, agudizou os enfrontamentos políticos e económicos internacionais, e foi unha das causas da Primeira Guerra Mundial.



Feito por: Cris Fernández e Alba Carrín.


Información sacada de: libro e libreta de sociais de 4º ESO

A DESCOLONIZACIÓN


A descolonización foi o proceso de abolición dos imperios coloniais que supuxo o acceso a independencia das antigas colonias, que se levou a cabo entre 1945 e 1965.


As causas que levaron a este proceso de descolonización foron o impacto da Segunda Guerra Mundial, na cal os territorios foron escenario dalgúns dos conflictos, o xurdimento dentro das colonias de movementos nacionalistas, que se opoñían a dominación estranxeira, e o apoio internacinal que recibian de grupos intelectuais, as igrexas e a ONU.


O proceso de descolonización foi nalgúns casos mediante enfrontamentos bélicos ou mediante acordos pacíficos.


Primeiro produciuse a descolonización en Asia e Oriente Próximo . No primeiro o proceso de independencia foi pacífico en Filipinas, e en cambio, mediante guerras en Indochina.

En Oriente Proximo independizaronse Siria, Libano, Xordania e Iraq entre outros países, ademaís da división de palestina para crear o estado de Israel. Este feito orixinou grandes conflictos árabe-israelís.


Máis tarde independizouse Africa, primeiro as colonias do Norte tras unha longa guerra e máis tarde independizase Africa subsahariana, en xeral de forma pacifica.


As consecuencias que tivo a descolonización foron enfrontamentos bélicos entre as colonias, debido a o trazado arbitrario das fronteiras, neocolonialismo, dependencia económica da metrópole, forte crecemento demográfico e mala situación económica que provova un baixo nivel de vida, e relegación destes paises a unha posición secundaria (Terceiro Mundo).
Asdo: Luis Tella Neira.
Información sacada: libro de historia 4ºeso e imaxe de google.

As dúas etapas da II Guerra Mundial



As dúas etapas da II Guerra Mundial (1939-1945)
1ª Etapa (1939-1942)
Esta etapa caracterizouse polas victorias das potencias do Eixe, Alemaña, Italia e Xapón.
Alemaña desenvolveu unha “Guerra lóstrego” baseada en ataques masivos e por sorpresa. Grazas a isto os nazis ocuparon casi toda Europa Occidental.
Intentaron invadir o Reino Unido pero este resistiu os seus ataques durante a “Batalla de Inglaterra”.
Máis tarde os nazis conquistaron o norte de África, a URSS e os Balcáns.
Xapón pola sú parte, bombardeou a frota estadounidense de Pearl Harbor (Hawai). Este feito provocou que EEUU se unira á guerra facendo así un novo escenario de guerra; o Pacífico.
2ª Etapa (1942-1945)
Iniciouse coa contención polos Aliados das potencias do Eixe (Alemaña, Italia e Xapón).
A parti de 1944, os Aliados puxeron en marcha grandes ofensivas. Polo oeste, tras o desembarco de Normandía e a liberación de Europa Occidental os Aliados (EEUU, Francia, a URSS e Inglaterra) penetraron en Alemaña dirixíndose cara Berlín o que provocou o suicidio de Hitler (1945); dous días antes Mussolini fora executado.
En canto a Xapón, continuou coitando no Pacífico, e só se rendeu tras o bombardeo das bombas atómicas realizado por EEUU nas cidades de Hiroshima e Nagasaki (6 e 9 de agosto respectivamente).

http://www.youtube.com/watch?v=fWoNDxjOksM8feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=Sv1niwxQgoY&feature=related

Información:

Wikipedia, Libro de CCSS e libreta de CCSS.

Feito por: Nazareth Díaz Salgado

Persoalmente aconsello ver a película de Pearl Harbor; unha historia de amor que transcurre na primeira parte da II Guerra Mundial.

miércoles, 9 de junio de 2010

O Dadaísmo

O dadaísmo é un movemento xurdido en Zurich en torno ao ano 1916, e coa axuda de Hugo Ball, que se caracteriza pola súa reivindicación á destrución da arte, do azar e do absurdo.

Xurde do descontento da xente no periodo posterior á Primeira Guerra Mundial.

O termo dadá procede dun dicionario francés aberto ao azar, que se utilizou para nomear a un movemento literario e artístico que pretendía romper con toda a tradición anterior.

Os fundadores deste movemento foron Tristan Tzara (poeta rumano ) e o pintor Hans Arp.

Estendeuse por Europa en torno a unha figura moi representativa desta corrente que foi Marcel Duchamp. Foi o creador dos "ready made", obras realizadas a partir de obxectos cotiáns, atribuíndolles un novo significado, é dicir, descontextualizándoos.

As caracterísitcas principais desta corrente artística son: integración de técnicas diferentes ás xa coñecidas, como por exemplo a aparición do "collage", desprecia o retórico e tradicional, liberación do subconsciente, expresión libre da arte e busca a renovación da expresión mediante a utilización de materiais inusuais.

Algúns dos artistas máis destacados son Marcel Duchamp, Man Ray ou Francis Picabia, e algunha das obras máis representativas son "Parada amorosa" de Picabia e "O gran vidro" de Duchamp.

Asdo: Sandra e Cristina Fernández

Información sacada de : Wikipedia, imaxes de Google, http://www.enerxia.net/xart/documentacion/dadaismo.htm.

martes, 8 de junio de 2010

A Revolución Rusa

En 1917 Rusia retírase da I Guerra Mundial para asistir á chamada revolución socialista en Rusia.

Antes da Revolución a situación de Rusia era unha grande extensión formada por 200 nacionalidades, gobernada de maneira absoluta polo Tsar, que controlaba o país mediante a policía política (Ochrana), o exército e a excesiva burocracia, atrasada política e economicamente, pois a súa economía xiraba en torno á agricultura, que utilizaba métodos arcaicos e inexistencia, practicamente, da industria, penosas condicións de vida de obreiros e campesiños, e unha grande influencia na política da igrexa ortodoxa.

Esta situación favoreceu a aparición de movementos opostos ao Tsarismo. Un dos partidos máis importantes foi o Partido Social Demócrata Ruso fundado no ano 1898 que se divíde en dúas opcións no ano 1903: mencheviques e bolxeviques.

Os mencheviques, que tiñan como líderes a Martov e Plejanov, que propoñían unha revolución dirixida pola Burguesía como paso previo á Revolución Socialista.

Os bolxeviques, que teñen como líder a Lenin, que popón unha revolución dirixida polos campesiños e proletariado.

Os feitos que levaron a Revolución Socialista foron: no ano 1905 Rusia perde a guerra contra Xapón polo dominio de Manchuria, suceso que fai que aumente o malestar social, o que provoca o estalido da Revolución.
O Tsar, como reacción á folga, reprime aos manifestantes matando a 100 persoas diante do Paza do Goberno. Finalmente para tentar freala crea o que se coñece como a duma .

Con isto aumenta os dereitos as liberdades e amplia o dereito ao voto, anque na práctica continúa a gobernar de maneira absoluta.

A partir deste suceso, e polo descontento dos rusos pola participación de Rusia na 1ª Guerra Mundial, en Febreiro do ano 1917 hai unha folga xeral en San Petersburgo esténdese por Rusia. A esta folga únense o exército o que fai que o Tsar Nicolás II deixe o poder.

Despois deste suceso a duma, instaura un goberno provisional e un parlamento liberal. Anque os soviets nas rúas pedían medidas máis radicais o goberno provisional non as tivo en conta.

Lenin, líder dos bolxeviques, de volta do exilio espuxo a súa estratexia para chegar á Revolución Socialista na Tesis de Abril. Pensaba que como os burgueses non ían realizar máis cambios, o poder debía recaer nos soviets para levar a cabo a revolución.

Por iso o 24 e 25 de Outubro de 1917 os bolxeviques tomaron os puntos claves de San Petersburgo ata tomar o "Palacio de Inverno", sede do goberno, e dende alí espallaron a revolución.

Comeza unha Guerra Civil entre partidarios do Tsar e liberales contra os Bolxeviques, que finaliza coa victoria dos Bolxeviques no ano 1921.

Os bolxeviques formaron un goberno con Lenin no mando xunto con Trostki e Stalin. Este goberno propuxo unha nova política económica a NEP, cunha menor intervención do Estado para a mellora da economía.

No ano 1922 e co goberno de Lenin Rusia convértese na U.R.S.S. que pasa a estar formada pola unión de varias Repúblicas Socialistas Soviéticas, que no 1923 promulgan a súa Constitución.

O goberno de Lenin acaba no ano 1924 coa súa morte. Tras este suceso deuse unha loita entre Trostki e Stalin pola súa sucesión, quedando gañador Stalin.

O establecememto da U.R.S.S. cae no ano 1991 cando acaba a "guerra fría".

http://www.youtube.com/watch?v=P_P1W4ct2RM&feature=related (vídeo relacionado coa Revolución Rusa.)

Asdo : Cristina Fdez e Sandra Fdez.

Información sacada: libro de historia, imaxes de Google, http://www.monografias.com/, http://www.portalplanetasedna.com/.

martes, 20 de abril de 2010

Pablo Picasso


Pablo Ruiz Picasso naceu en Málga o 25 de outubro de 1881 e morreu en Mougins( Francia o 28 de abril de 1973. Foi un pintor e escultor español que, xunto con Braque e Gris creou o movemento cubista.
É considerado un dos mellores artistas do século XX participando en moitos movementos artísticos propagados por todo o mundo. Pintou máis de dúas mil obras e adicouse, ademais da pintura e escultura, a outros xéneros como o grabado, a ilustración de libros, a cerámica, etc.
Tamén participou na política e foi membro do Partido Comunista en Francia ata a súa morte, con 91 anos.
Na pintura de Picasso podemos distinguir diversas etapas. A primeira delas é a etapa azul, influenciada, claramente, polo simbolismo. Un exemplo de obra desta etapa de Picasso é A morte de Casagemas, este nome provén da cor que domina a gama cromática das pinturas, ten a súa orixe no suicidio do seu amigo Carlos Casagenas, que o deixou cheo de dor e tristeza.
En 1904 trasladouse definitivamente a Francia donde instalou un estudio nas ribeiras do Sena. Alí trabou amizade con diversos literatos, mentres que a súa pintura experimentaba una nova evolución caracterizada por el uso dos colores terra y rosa, a etapa rosa. Exemplos de pintura desta etapa é A familia de saltimbanquis, que pintou na primavera de 1905, e La bella holandesa.
Hacia finales de 1906 comezou a traballar nunha obra que ía cambiar o curso da arte do século XX: Les demoiselles d’Avignon (As señoritas de Aviñó), na que se observa claramente a influencia del estilo africano, que tomou de Cézanne. Baixo a influencia deste e en compaña doutro xove pintor, Georges Braque, iniciou a nova corrente artística, o cubismo.
A partir de 1909 Picasso e Braque desenrolaron este estilo na primeira fase chamada analítica. Máis tarde, en 1912 introduciron recortes de papel e outros materiais, a técnica á que denominaron collage.


Asdo: Sandra Fernández Fernández
Información sacada de: Wikipedia e www.biografiasyvidas.com

martes, 16 de marzo de 2010

VITORIA I



Alexandrina Victoria foi raíña de Gran Bretaña e Irlanda de 1837 a 1901, sucedendo a Guillerme IV de Inglaterra (irmán do seu pai). Co nome de Victoria I foi proclamada emperatriz da India en 1877. Filla de Edward Augustus, duque de Kent e Strathearn e da princesa Victoria María de Saxonia Coburgo Saalfeld, naceu no palacio de Kensington o 24 de maio de 1819. Casou en 1840 no palacio de Saint James co prícipe Alberte de Saxonia Coburgo Gota, coroado príncipe consorte en 1857.

Morreu en Osborne House, illa de Wight, o 22 de xaneiro de 1901. Está enterrada no Mausoleo Real (Royal Mausoleum) de Frogmore. A ela débese a expresión da época vitoriana para referirmos á época de apoxeo do Imperio Británico.

A raiña Victoria é tataravoa da raiña Isabel II do Reino Unido, do rei Juan Carlos I de España e da súa consorte a reiña Sofía de Grecia, da reiña Margarita II de Dinamarca, do rei Carlos XVI Gustavo de Suecia e do rei Harald V de Noruega .


FEITO POR: Alba Carrín

Informacion sacada de:WIKIPEDIA

Eugene Delacroix


Eugene Delacroix foi un pintor francés nado en 1798, un dos máis importantes do Romanticismo.

Aos 18 anos estudiou na escola de belas artes.
Visita frecuentemente o museo de Louvre (París) estudando e copiando aos pintores que admiraba como poden ser Rubens e Velázquez entre outros.
Nas súas obras aparece o debate entre a tradición e o realismo. Aprendeu do pintor Boninghton a pintar a paisaxe. Coñece a Stendhal e Meriméé en salóns literarios. Tamén se relaciona con Paganini e Frederic Chopin, dos que fai os seus retratos.
En 1882 Delacroix expón por primeira vez Dante e Virxilio nos infernos, obra chea de forza e cunhas cores e expresións moi traballadas.

Outra obra moi importante é a Liberdade guiando ao pobo, no que se representan as barricadas levadas a cabo a noite do 28 de Xullo de 1830, polos xóvenes republicanos franceses. A este acto deuselle en chamar “As tres xornadas gloriosas”. En todas as nacións se loitaba contra os monarcas absolutos e reclamaban a independencia.

Delacroix elixe para o cadro o momento do combate nas rúas parisinas e comenta este cadro coas palabras: “comecei un tema moderno, unha barricada...se non loitei pola miña patria polo menos pintarei para ela”. O desexo de compromiso do pintor levao a debuxarse a el mesmo no cadro (home co sombreiro de copa).

No cadro exáltase a cor e os xestos, dandolle un carácter tráxico e sensación de angustia. Tamén se resaltan as luces, que estalan na figura da liberdade e na camisa do home que aparece caído, e as sombras .

Outros cadros importantes deste autor son A morte de Sardanápalo e a Matanza de Quíos.
Asinado: Sandra Fernández
Información sacada de: Wikipedia e libro de texto de 4º ESO.

A arte gótica e os góticos

A arte gótica é un estilo que se desarrollou en Europa occidental durante os últimos séculos da Idade Media, desde mediados do século XII ata a implantación do Renacemento. Trátase dun amplo periodo artístico, que xorde no norte de Francia e se expande por todo o occidente. Según os países e as rexións desarrollase en momentos cronolóxicos diversos, ofrecendo no seu amplo desarrollo diferenciacións profundas: máis puro en Francia, máis horizontal e cercano á tradición clásica en Italia; con peculiaridades locales en Flandes, Alemaña, Inglaterra, Castilla e Aragón.

A arte gótica propiamente dita coincide no tempo coa plenitude e a crisis da Idade Media. Sóese indicar que frente a arte romántica, a gótica coincide co máximo desarrollo da cultura urbana donde aparece a burguesía, as universidades e o florecemento das ordes relixiosas, así como a acentuación dos conflitos e da disidencia, e finalmente os pavorosos espectáculos da Peste Negra e a Guerra dos Cen Anos, nun mundo tan cambiante que soamente poden entenderse en térmos dunha mutación fundamental.

A principal relación entre a arte gótica e os góticos de hoxe en día é o gusto polo negro, o oscuro, o fúnebre... Tamén se di que nos edificios da arte gótica se poñían na entrada estatuas con gárgolas e que estes seres tiñan un certo parecido cas persoas góticas.
Nazareth Díaz Salgado

martes, 2 de marzo de 2010

O ANARQUISMO

O anarquismo é unha ideoloxía política, corrente filosófica e movemento social que chama á oposición e á abolición de toda autoridade, xerarquía e forma de control social por consideralas indesexables, innecesarias e nocivas.


Os tipos de autoridade rexeitados polos anarquistas inclúen os de tipo político (o Estado), económico (o capitalismo), relixioso (a Igrexa), cultural (o patriarcado) ou calquera outra forma de opresión e explotación.


Do mesmo xeito, os anarquistas pretenden abolir todo tipo de tratados ou normas impostas (é dicir, aquelas que sexan establecidas por imposición e sen a aprobación ou consenso de tódolos cidadáns), así como rematar cos diversos tipos de dominación do ser humano polos seus conxéneres.


A intención é desenrolar e conseguir a anarquía, que recoñece a plena liberdade e autonomía dos individuos, configurando sociedades a escala humana ou, máis exactamente, en comunidades, baseadas no modelo libertario de comuna autónoma, que tería por fundamentos a asociación voluntaria, a horizontalidade, a iniciativa individual e o apoio mutuo ou solidaridade recíproca.


Existen varios métodos propostos polas diversas escolas e tendencias xurdidas no movemento anarquista para a consecución destes fins, sempre tendo en conta conceptos como o da autoxestión e a acción directa e de base.


Con movementos precursores dende a antigüidade, o anarquismo desenrólase no século XIX a través de diversas tendencias, tendo lugar algunhas das experiencias libertarias máis significativas ao longo do século XX. Dende entón convertéuse nun movemento que está presente de forma continua na actualidade.


http://www.youtube.com/watch?v=fSvHrWsuS1Y

ALBA CARRÍN MÉNDEZ

INFORMACIÓN SACADA DE : WIKIPEDIA, BLOG DE HISTORIA,ENCICLOPEDIA LAROUSSE




martes, 23 de febrero de 2010

A SOCIEDADE INDUSTRIAL


A diferencia entre a sociedade do Antigo Réxime e a sociedade industrial é que, no Antigo Réxime había unha sociedade estamental e o estamento viña determinado pola orixe familiar ou social. Nesta nova sociedade a situación social viña determinada pola riqueza persoal e a propiedade privada. Destacan dous grupos principalmente: a burguesia e o proletariado.
A burguesia é a nova sociedade dominante. Son os propietarios dos médios de produción, como por exemplo fábricas, máquinas, terras…, eran os que obtiñan as ganacias. Controlaban o mundo dos negocios e cada vez interviñan mais na política. A unidade familiar era unha base fundamental, e o matrimónio un paso decisivo no que importaba máis a economía que os sentimentos.

A maioria da xente pertencía ao proletariado ou clase obreira, era un grupo formado polos obreiros e traballadores asalariados das industrias. Os campesiños, hosteleiros e artesáns do Antigo Réxime pasaron a ser traballadores de fábricas, de minas e de outros traballos na cidade.
Soportaban duras condicións de traballo como por exemplo: xornadas laborais excesivas e codicións de traballo pouco hixiénicas.

Asinado: Cristina Fernández
Información sacada de: Wikipedia e libro de ciencias socias 4ºESO

James Watt


James Watt foi un inventor, matemático e enxeñeiro escocés. Naceu en Greenock en 1736 e morreu en Heathfield no ano 1819. Estudiou na universidade de Glasgow e posteriormente na de Londres. En 1764 casou coa súa prima Margaret Miller coa que tivo seis fillos.


Nun principio só construíu instrumentos matemáticos e abriu unha tenda dedicada a venda deses produtos.


Anos máis tarde reparou e mellorou a máquina de Newcomen, que foi a que deu lugar á máquina de vapor, e que tentou de comercializar en 1768, pero levou á quebra da empresa. A máquina de Newcomen estaba gastando casi tres cuartos da enerxía do vapor en quentar o pistón e o cilíndro, polo que Watt inventou unha cámara de condensación que incrementou esta eficiencia.


Debido á quebra da anterior empresa Watt asociouse con Matthew Boulton durante un periodo duns vintecinco anos, nos que introduciron numerosas melloras a máquina de vapor. Entre estas melloras atópanse a transformación do movemento circular en movemento casi rectilíneo, inventado por Watt e a introdución do pistón de doble acción.


Estas melloras fixeron que a máquina de vapor pasara de ser un simple proxecto tecnolóxico a ser unha forma viable e económica de obter enerxía.


Tamén hai quen acusa a Watt da ralentización da evolución da máquina de vapor xa que se opuxo ó uso do vapor a alta presión.


El foi o inventor da unidade cabalo de potencia para poder comparar as salidas das diferentes máquinas de vapor.


http://www.youtube.com/watch?v=Dz55LDJ7cBw

-Fontes de información: Wikipedia, Enciclopedia Espasa, enciclopedia Larousse


Asinado : Sandra Fernández